Wykształcenie: średnie; zawód: ślusarz. Od lipca 1944 r. pełnił funkcję dowódcy drużyny w oddziale AK Łukasika „Rysia” podlegającego pod Hieronima Dekutowskiego „Zaporę”. Po rozbiciu oddziału „Rysia” w czerwcu 1945 r. przez grupę operacyjną UB wyjechał do Gdyni. Po trzech miesiącach powrócił i nawiązał kontakt z oddziałem Mariana Bernaciaka „Orlika”. Objął stanowisko dowódcy drużyny. Od lipca do grudnia 1946 r. pełnił stanowisko zastępcy komendanta Rejonu nr 6 WiN ds. dywersji, podlegając wówczas pod rozkazy Zygmunta Wilczyńskiego „Żuka”. W grudniu 1946 r. po otrzymaniu dowodu osobistego od Jerzego Jurkiewicza „Junacza” na fałszywe dane – Henryk Szczygielski – wyjechał do Świdnika, a następnie do Żarnowa, gdzie rozpoczął pracę w fabryce Silezja. Posiadał broń: PM-LKM, pistolet „Parabellum” nr 3716, którą zdał dowódcy. Ujawnił się 21 kwietnia 1947 r. w PUBP Wałbrzych. Wyrokiem WSO Lublin skazany na karę 6 i 5 lat więzienia, którą na mocy amnestii zmniejszono do 1 roku w zawieszeniu na 2 lata.