Piątek, 04 kwietnia 2014Pożegnaliśmy Sabinę Kwiatkowską
Dzisiaj pożegnaliśmy Sabinę Kwiatkowską. Msza Św. odbyła się w kaplicy cmentarnej w Rykach, po której dalsze obrzędy pogrzebowe zostały odprawione przy grobie zmarłej na starym cmentarzu parafialnym, przy ul. Królewskiej. Na ostatnie pożegnanie wraz z rodziną na wspólną modlitwę przybyli kombatanci, sąsiedzi, znajomi. Na zakończenie Krystian Pielacha – prezes Koła ŚZŻAK w Rykach – przedstawił życiorys zmarłej, podkreślając jej zasługi w walce o wolność Polski. Galeria zdjęć
Sabina Franciszka Kwiatkowska „Jagna”, „Ziutka”, urodziła się 4 października 1917 r. w Rykach jako córka Seweryna i Marcjanny. W 1937 r. ukończyła Państwową Szkołę Przemysłowo-Handlową w Lublinie i do 1940 r. pracowała w Rykach w Urzędzie Pocztowym, a w okresie okupacji niemieckiej majątku Marchwickich w Rykach, gdzie jej mąż był zarządcą. Od 1941 r. należała do Wojskowej Służby Kobiet ZWZ-ZK na Placówce w Rykach. Zaprzysiężona została przez por. Władysława Antoszczaka „Szarego”. Była – obok Zofii Mączyńskiej, Jadwigi Narajczyk, Haliny Owczarskiej oraz Haliny Rybakowskiej – jedną z najwytrwalszych członkiń ryckiej WSK. W konspiracji akowskiej wykonywała wiele odpowiedzialnych zadań, m.in. pełniła funkcję łączniczki i kolportera prasy podziemnej – „Biuletynu Informacyjnego”, „Żywią i Bronią”, „Szańca”, „Sprawy”. Od wiosny 1942 r. aktywnie uczestniczyła w organizowaniu i wykonywaniu wyposażenia dla Kedywu, następnie Oddziału Partyzanckiego por. Mariana Bernaciaka „Orlika” (opasek, chlebaków, plecaków, gromadzenie lekarstw oraz środków opatrunkowych). Zdobywała również środki finansowe oraz kwatery dla „spalonych” członków konspiracji. Zgodnie z rozkazem Wiktora Jeżewskiego „Wroga” komendanta Placówki Ryki, organizowała szkolenia sanitarne i łączności WSK. Pomimo dwukrotnych rewizji udzielała pomocy ryckim Żydom, których często ukrywała w swoim domu na Boguszach.
Sabina Kwiatkowska (trzecia z prawej) podczas uroczystych obchodów bitwy kockiej w towarzystwie kombatantów Koła ŚZŻAK w Rykach, Kock 6 X 1991 r.
Po zakończeniu wojny pracowała zawodowo jako urzędniczka w upaństwowionych majątkach Ryki, Jagodne, Miastków, Godzisz, Podzamcze, a od 1961 r. w Państwowym Gospodarstwie Rybackim Kock z siedziba w Podlodowie. Uczestniczyła społecznie w działalności Ligi Kobiet i PCK na terenie Ryk. Od 1961 r. do 1964 r. pełniła funkcję radnej. Przez całe życie blisko związana z Kościołem. Jej brat Wacław został w 1941 r. aresztowany przez żandarmerię niemiecką i uwięziony na Pawiaku. Poległ podczas Powstania Warszawskiego.
W dniu 1 września 2008 r. za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarła 31 marca 2014 r.